Судзі, Госпадзі, крыўдзіцеляў маіх, адо́лей тых, хто змагаецца са мною.

2. Вазьмі зброю і шчыт і ўстань на дапамогу мне;

3. дастань меч і стань перашкодаю ганіцелям маім; скажы душы маёй: “Я — спасенне тваё”.

4. Няхай пасаромлены і зганьбаваны будуць тыя, хто шукае душу́ маю, няхай адступяць назад і будуць пасаромлены тыя, што задумалі супраць мяне зло.

5. Няхай будуць яны, як пыл перад абліччам ветру, і Ангел Гасподні няхай прагоніць іх;

6. няхай будзе шлях іх цёмны і коўзкі, і Ангел Гасподні няхай праследуе іх;

7. бо яны без віны маёй скрытна паставілі на пагібель мне пастку сваю, без прычыны ганьбілі душу́ маю́.

8. Няхай трапіць кожны з іх у пастку, пра якую не ведае, і сіло, якое ён скрытна паставіў, няхай зловіць яго, і няхай трапіць ён у пастку тую.

9. А душа мая ўзрадуецца ў Госпадзе, узвесяліцца спасенню, якое дае Ён;

10. усе косці мае скажуць: "Госпадзі, хто падобны да Цябе? Ты вызваляеш убогага ад рукі дужэйшых за яго, а ўбогага і гаротнага — ад тых, што рабуюць яго".

11. Паўсталі супраць мяне сведкі няправедныя; пра тое, чаго я не ведаў, пыталіся ў мяне;

12. адплацілі мне злом за дабро, і бясплоднасцю — душы маёй.

13. Я ж, калі яны даймалі мяне, апранаўся ў зрэб’е, упакорваў по́стам душу́ маю́, і малітва мая вярталася ў гру́дзі мае́.

14. Як бліжняму, як брату нашаму, так я дагаджаў ім; як той, хто плача і гаруе, так я ўпакорваўся.

15. А яны ўзрадаваліся і сабра́ліся супраць мяне; сабра́ліся, каб параніць мяне, а я не ведаў; яны раздзяліліся, але не змякчыліся.

16. Спакушалі мяне, насміхаліся з мяне пагардліва, скрыгаталі на мяне зубамі сваімі.

17. Госпадзі! Калі Ты ўбачыш гэта? Адвядзі душу́ маю ад злобы іх, ад ільвоў — адзіную маю́.

18. Буду праслаўляць Цябе на сходзе вялікім, сярод народа шматлікага буду ўсхваляць Цябе.

19. Няхай не пацяшаюцца з мяне тыя, што ваявалі супраць мяне несправядліва, што без прычыны ненавідзяць мяне і перамігваюцца вачыма.

20. Бо са мною міралюбна размаўлялі яны, а ў гневе задумвалі каварства.

21. Адкрывалі супраць мяне вусны свае, казалі: "Добра, добра6, бачылі вочы нашы".

22. Ты бачыў, Госпадзі, не змаўчы; Госпадзі, не адступі ад мяне.

23. Устань, Госпадзі, і звярні ўвагу на судовую справу маю́, Божа мой і Госпадзі мой, будзь уважлівы да ця́жбы маёй.

24. Судзі мяне, Госпадзі, па праўдзе Тваёй, Госпадзі Божа мой, і няхай не ўзрадуюцца яны перамозе нада мною;

25. няхай не скажуць у сэрцах сваіх: "Добра, добра душы́ нашай"; няхай не скажуць: "Мы праглынулі яго".

26. Няхай будуць пасаромлены і зганьбава́ны ўсе, хто радуецца няшчасцям маім; няхай пакрыюцца сорамам і ганьбай тыя, хто ўзвышае сябе нада мною.

27. Няхай узрадуюцца і ўзвесяляцца тыя, хто жадае майго апраўдання, і няхай гавораць заўсёды: "Няхай праславіцца Гасподзь!” — тыя, хто жадае міру рабу Яго.

28. І язык мой будзе навуча́цца праўдзе Тваёй, увесь дзень абвяшчаць хвалу Табе.