1. Бо Царства Нябеснае падо́бна да гаспадара́ дома, які вы́йшаў на до́світку наня́ць работнікаў у вінагра́днік свой.

2. І, дамо́віўшыся з работнікамі па дына́рыю ў дзень, пасла́ў іх у вінагра́днік свой.

3. І, вы́йшаўшы каля трэцяй гадзíны, ён убачыў іншых, якія стаялі на рынку без працы,

4. і ім сказаў: ідзíце і вы ў вінагра́днік мой, і што́ будзе нале́жным, дам вам. Яны пайшлі.

5. І зноў, вы́йшаўшы каля шостай і дзявятай гадзíны, ён зрабіў тое самае.

6. І, вы́йшаўшы каля адзіна́ццатай гадзíны, ён знайшоў іншых, якія стаялі без працы, і кажа ім: што́ вы тут стаіце́ цэлы дзень без працы?

7. Яны кажуць яму: ніхто нас не наня́ў. Ён кажа ім: ідзíце і вы ў вінагра́днік мой, і што́ будзе нале́жным, атрыма́еце.

8. Калі ж настаў вечар, кажа гаспада́р вінагра́дніка ўпра́ўніку свайму: пакліч работнікаў і аддай ім пла́ту, пача́ўшы з апошніх да першых.

9. І тыя, што прыйшлі каля адзіна́ццатай гадзíны, атрымалі па дына́рыю.

10. А тыя, што прыйшлí першымі, думалі, што бо́лей атрыма́юць; але атрымалі і яны па дына́рыю.

11. І, атрыма́ўшы, яны пачалí нарака́ць на гаспадара́ дома

12. і казалі: гэтыя апошнія адну гадзíну працавалі, і ты прыраўня́ў іх да нас, якія перане́слі цяжа́р дня і спёку.

13. Ён жа ў адказ сказаў аднаму з іх: дру́жа! я не кры́ўджу цябе; хіба́ не за дына́рый ты дамовіўся са мною?

14. Вазьмі сваё ды ідзі; я ж хачу гэтаму апошняму даць тое, што і табе.

15. Хіба́ нельга мне са сваім рабіць тое, што хачу? ці вока тваё зайздро́снае з-за таго, што я добры?

16. Так будуць апошнія першымі і першыя апошнімі; бо шмат паклíканых, але ма́ла вы́браных.

17. І, узыхо́дзячы ў Іерусалім, Іісус у дарозе адвёў двана́ццаць вучняў асобна і сказаў ім:

18. вось, мы ўзыхо́дзім у Іерусалім, і Сын Чалавечы вы́дадзены будзе першасвяшчэ́ннікам і кніжнікам, і асу́дзяць Яго на смерць;

19. і вы́дадуць Яго язычнікам на глумле́нне, і біццё, і распя́цце; і на трэці дзень уваскрэ́сне.

20. Тады прыступíла да Яго маці сыноў Зевядзе́евых з сына́мі сваімі, кла́няючыся і нешта про́сячы ў Яго.

21. Ён жа сказаў ёй: чаго ты хочаш? Яна кажа Яму: скажы, каб селі гэтыя два сыны́ мае́ адзін справа, а другі злева ад Цябе ў Царстве Тваім.

22. Іісус сказаў у адказ: не ведаеце, чаго про́сіце. Ці можаце піць чашу, якую Я буду піць, альбо хрышчэ́ннем, якім Я хрышчу́ся, хрысцíцца? Яны кажуць Яму: можам.

23. І кажа ім: чашу Маю́ будзеце піць, і хрышчэ́ннем, якім Я хрышчу́ся, будзеце хрысцíцца; але сесці справа ад Мяне і злева ад Мяне — не Я даю, а гэта для тых, каму ўгатава́на Айцом Маім.

24. Пачуўшы гэта, дзяся́цера вучняў абу́рыліся на двух братоў.

25. Іісус жа, паклíкаўшы іх, сказаў: вы ведаеце, што князí народаў пану́юць над імі, і вяльможы ўлада́раць імі.

26. Але не так няхай будзе сярод вас: а хто хоча сярод вас бо́льшым быць, няхай будзе вам слугою;

27. і хто хоча сярод вас быць першым, няхай будзе вам рабом;

28. бо Сын Чалавечы не дзе́ля таго прыйшоў, каб Яму служы́лі, а каб паслужы́ць і аддаць душу́ Сваю як вы́куп за многіх.

29. І калі выхо́дзілі яны з Іерыхо́на, за Ім сле́дам ішло мноства людзей.

30. І вось, двое сляпых, якія сядзелі пры дарозе, пачуўшы, што Іісус прахо́дзіць, пачалí крычаць, ка́жучы: памілуй нас, Госпадзі, Сыне Давідаў!

31. Людзі ж патрабава́лі, каб яны замо́ўклі; але яны яшчэ мацней закрычалі: памілуй нас, Госпадзі, Сыне Давідаў!

32. Іісус, спынíўшыся, паклíкаў іх і сказаў: што вы хочаце, каб Я зрабіў вам?

33. Яны кажуць Яму: Госпадзі! каб адкры́ліся нашы вочы.

34. Іісус жа, злíтаваўшыся, дакрану́ўся да вачэй іх; і адразу іх вочы пачалí бачыць, і яны пайшлі за Ім.