1. І прыйшоў зноў у сінагогу. І быў там чалавек, які меў усо́хлую руку́.

2. І сачы́лі за Ім, ці не ацалíць яго ў суботу, каб абвінава́ціць Яго.

3. І кажа Ён чалавеку, што меў усо́хлую руку́: стань пасярэ́дзіне.

4. А ім кажа: ці дазволена ў суботу дабро рабіць, альбо зло рабіць? душу́ ўратаваць альбо загубíць? Яны ж маўчалі.

5. І, паглядзеўшы на іх з гневам, засму́чаны жорсткасцю сэрцаў іх, кажа чалавеку: працягнí руку́ тваю. І працягну́ў ён, і стала рука яго здаровай, як другая.

6. І, вы́йшаўшы, фарысеі адразу ўчынíлі з ірадыя́намі змову су́праць Яго, як Яго загубíць.

7. Іісус жа з вучнямі Сваімі адышоў да мора, і мноства народу з Галіле́і пайшло за Ім, і з Іудзеі,

8. і з Іерусаліма, і з Ідуме́і, і з-за Іардана. І з навако́лляў Ты́ра і Сідо́на мноства вялікае, пачуўшы, што Ён рабіў, прыйшло да Яго.

9. І сказаў вучням Сваім, каб лодка была́ для Яго напагато́ве, каб натоўп не цяснíў Яго.

10. Бо многіх Ён ацалíў, так што няду́жныя кíдаліся да Яго, каб да Яго дакрану́цца.

11. І духі нячыстыя, калі бачылі Яго, па́далі перад Ім і крычалі, ка́жучы: Ты — Сын Божы.

12. І Ён строга забараня́ў ім абвяшча́ць пра Яго.

13. І ўзышоў на гару, і паклíкаў, каго Сам хацеў; і прыйшлі да Яго.

14. І паставіў двана́ццаць, каб былí з Ім і каб пасыла́ць іх прапаве́даваць,

15. і каб яны ме́лі ўладу ацаля́ць не́мачы і выганя́ць дэманаў.

16. Паставіў Сíмана, даўшы яму імя́ Пётр,

17. і Іа́кава Зевядзе́евага і Іаана, брата Іа́кава, да́ўшы ім імёны Ваане́ргес, што азнача́е «сыны́ громавы»;

18. і Андрэя, і Філіпа, і Варфаламе́я, і Матфея, і Фаму́, і Іа́кава Алфе́евага, і Фадзе́я, і Сíмана Кананíта,

19. і Іуду Іскарыёта, які і вы́даў Яго.

20. І прыйшлі ў дом, і сабраўся зноў народ, так што яны не маглі нават хле́ба паесці.

21. І, дачу́ўшыся, блізкія Яго вы́йшлі забраць Яго; бо казалі, што Ён не ў Сабе.

22. А кніжнікі, якія прыйшлі з Іерусаліма, казалі, што Ён ма́е ў Сабе веельзеву́ла і што сілай князя дэманскага выганя́е дэманаў.

23. І, паклíкаўшы іх, прытчамі казаў ім: як можа сатана сатану выганя́ць?

24. І калі царства раздзе́ліцца самое ў сабе, не можа ўстая́ць царства тое;

25. і калі дом раздзе́ліцца сам у сабе, не можа ўстая́ць дом той;

26. і калі сатана паўстаў сам на сябе і раздзялíўся, не можа ўстая́ць, але прыйшоў канец яму́.

27. Ніхто не можа, увайшоўшы ў дом дужага, нарабава́ць дабра яго, калі перш не звя́жа дужага, і тады абрабу́е дом яго.

28. Праўду кажу вам: адпу́шчаны будуць сына́м чалавечым усе грахі і блюзне́рствы, якімі б ні блюзне́рылі,

29. але хто будзе блюзне́рыць на Духа Святога, не будзе мець адпушчэ́ння даве́ку, а падляга́е вечнаму асуджэ́нню.

30. Так казаў Ён, бо гаварылі: Ён духа нячыстага ма́е ў Сабе.

31. І прыйшлі Маці Яго і браты Яго і, сто́ячы на дварэ, паслалі да Яго паклíкаць Яго.

32. І сядзеў народ вакол Яго. І сказалі Яму: вось Маці Твая, і браты́ Твае, і сёстры Твае на дварэ, шукаюць Цябе.

33. І адказаў ім, гаворачы: хто Маці Мая́ і браты́ Мае́?

34. І агле́дзеўшы тых, што сядзелі вакол Яго, кажа: вось маці Мая́ і браты́ Мае́;

35. бо хто будзе выконваць волю Божую, той Мне брат, і сястра, і маці.